Excursie naar Het Appelland, een van de voedselbossen in Park Lingezegen. Of eigenlijk is het geen voedselbos maar een boomgaard, of toch een permacultuur tuin, zeg het maar. Duidelijk is dat er veel groeit en leeft op de 1,5 hectare.
Michael Witjes, voorzitter van Stichting Het Appelland en freelance landschapsadviseur, leidt ons rond. De plek is best lastig te vinden, het best loop/fiets je via het fietspad vanaf De Helster, waar de Mozartstraat in Elst eindigt. Michael runt deze plek sinds een jaar of drie samen met zijn companen Tjerk en Jeroen, in het dagelijks leven ecologisch hoveniers.
De bodem was slecht om mee te beginnen; opgebrachte klei uit de wetering die ernaast is gegraven. Het eerste jaar hebben ze nagedacht over het ontwerp en compostthee opgebracht om de grond te verbeteren. Elk jaar doen ze een bodemonderzoek, om te kijken wat de pH doet en of de organische stof toeneemt. En dat gaat goed met een pH van 6,5 en nu al 3% organische stof.
Unique selling point van Het Appelland? De appels. Er zijn boomgaarden aangeplant naar het gedachtegoed van 3 pomologen. De Knoop-boomgaard met alleen fruitbomen die voor 1750 al beschreven zijn. De Berghuis-boomgaard met nieuwe rassen zoals de Schoone van Boskoop (Goudreinette). Tot slot de Sprenger-boomgaard met de Koninklijk huis serie. Alle drie de boomgaarden hebben een meerderheid reinettes; de koninginne appels. Er staan er nu meer dan dertig!
Over het ontwerp van de boomgaarden is lang en breed nagedacht. De rest ontstaat organisch, er gaat soms wat dood en dan kan er weer wat bij, zoals komend jaar theestruiken. Rond het perceel is een elzensingel aangeplant. Die elzen doen het niet overal goed en worden vervangen door lindes. Die ook meer ‘ecodiensten’ leveren zoals nectar voor de bestuivers. Verder staan er allerlei soorten hazelaars, mispels, kwee, sleedoorn, wilde rozen, etc.
“Het criterium voor aanplant: is het inheems en vind ik het lekker? We komen er nu achter dat er te veel mispels staan want wat kan je er mee? Terwijl er meer amandelen bij mogen, voor o.a. amandelmeel. En abrikozen, die weer lekker zijn in de appeltaart voor het zoete. De enige uitheemse soorten zijn de pecan en de thee.”
Een blikvanger is verder de dode boom, daar geplant in het kader van het project Boompje huisje beestje. “In het Betuwse landschap staan geen dode bomen, terwijl die juist zo’n mooie plek voor insecten, vogels en zoogdieren zijn. Zo kwam dit project tot stand met dode eiken uit Oosterbeek. Er staan nu op vier plekken Boompjes, waaronder ook een kleine bij de Warmoes in Lent.”
Michael heeft verschillende verdienmodellen doorgerekend die het mogelijk moeten maken om inkomen uit het land te gaan halen. Hij heeft vertrouwen dat dat gaat lukken maar vindt het ook spannend; het zou een grote teleurstelling zijn als blijkt dat hij de producten niet genoeg te gelde kan maken en dat het bij een goedbedoelde natuurplek blijft. Zijn droom voor over 6 jaar: ‘Mister Apple & Misses Pie’, een thee salon/tuin/plek waar je alles met appels kunt eten en drinken.
Ook willen de drie companen een groep vrijwilligers om zich heen verzamelen aan wie ze hun kennis kunnen doorgeven en die meehelpen met aanplant en onderhoud. Want veel kennis deel je als je samen aan het werk bent. Op 30 oktober is er een werkdag op Het Appelland. Wil je meedoen, stuur even een mailtje. En volg Michael op Instagram @michaelwitjes.
