Ruud nam ons mee door de tuin; hij had een plattegrond bij zich op stok en legde het idee achter het voedselbos uit. Het begon eigenlijk met de gemeente die de burgers polste of ze ideeen hadden over de groenstrook langs de rijksweg. Zo werd een stukje groen veranderd in een ravot en struin terrein voor kinderen, een ander deel werd sportterrein en er was een groep mensen die een voedselpark wilden. De hulp van Wouter van Eck (voedselbos Ketelbroek, De Horst) werd ingeroepen en zo begon het. Vrijwilligers waren welkom om te helpen planten. Het gaat om een stuk land van 100 x 60 meter.
Ik had hier aan meegedaan, net als Johan en Ruud zelf en was benieuwd hoe het er voor stond. 30 november 2013.
Het was onherkenbaar veranderd! Wat een spannend project, vooral omdat alles er mag groeien. Er ligt een mooi permacultuurontwerp aan ten grondslag: een deel is uitgegraven en is meer drassig; op een andere plaats is die uitgegraven aarde teruggelegd en is het hoger en droger. Er is een zonniger deel en een meer beschaduwd deel. Een kouder en een warmer deel. Het idee is dat over 5 jaar de gewenste bomen (fruitbomen en struiken zoals appel, perzik, platte perzik, vijg, kweepeer, stoofpeer, appelbes, honingbes, kruisbes, zwarte bes, rode bes) voldoende groot zijn om schaduw te veroorzaken. In het najaar lopen ze al het onkruid plat, dat vercomposteert en verbetert hiermee de bodem. Maar het verbeteren van de bodem gebeurt al eerder: de diepe penwortels van bijv. zuring maken de bodem (klei!) losser. Wormen kunnen hier makkelijker in leven, en ook andere onkruidzaadjes. Zij groeien snel, trekken voedingsstoffen naar boven en sterven dan af. Ze beschermen de grond tegen erosie en maken de grond klaar voor grotere planten met diepere wortels. Langs de rijksweg staat een bufferzone met sleedoorn en meidoorn. Ruud vindt het wel jammer dat de gemeente machinaal de beek door de tuin schoonmaakt, omdat libellen-larven dit niet overleven. In het midden (geen foto van gemaakt) is het ovaal nog beschikbaar voor een groep die hier iets met eenjarigen zou willen. Een ovale zonnige ruimte tussen de paden. Aanvankelijk zou een school dit terrein willen adopteren maar de school koos toch voor de vierkante meter bakken dichtbij school.
Ik vraag me wel af of je niet wat zou moeten doen aan wilgen. Die groeien ook snel, zeker als ze dicht bij het water staan. En of de moerasanemoon wel een verstandige keuze is; een sterk woekerend plantje, dat ik nu wel heb verwijderd in mijn volkstuin, maar Anita is het nog niet de baas in haar tuin. Ik vond het ook niet erg lekker. Maar smaken verschillen.
Eetbare bloemen
Water komt zowel van de filosofenbeek en bevat helder bronwater alsook van de daken uit de naastliggende woonwijk en bevat schoon regenwater.
De oogst: het is een openbaar park, dus iedereen mag oogsten. Ze plaatsen een berichtje in de Rozet, de plaatselijke krant, als er iets geoogst kan worden. Soms gaat iemand er dan met de hele oogst vandoor. dat gebeurde met de mispels. Een alternatief zou zijn om op te roepen alleen een beetje voor direct gebruik te oogsten.
https://www.facebook.com/voedselparkbeek
Nog een voedselbos, dat onkruid niet wiedt (Vlaardingen)
Daarna gaf Alina ons een rondleiding over de moestuin van woon/werkgemeenschap de Refter.
De grote, door hoge bomen omgeven tuin, is deels in handen van bewoners van de Refter, die er een eigen klein moestuintje hebben.
Vijf vrijwilligers verzorgen het grootste deel, waarvan de oogst bestemd is voor de bewoners en eventueel voor de cateraar. Men rekent 1/5e van de biologische marktprijs. Geldt dat gebruikt wordt om zaden te kopen.
Ze werken met vruchtwisseling. Er zijn 8 perken die jaarlijks wisselen van groentes. Waar eerst aardappelen stonden staan nu de peulen/erwten. Een achtergebleven aardappel mag het volgende seizoen toch wel blijven groeien. Alina is hier niet streng in. Maar de meningen zijn soms wel verdeeld. De vijf vrijwilligers bekommeren zich ieder om een of 2 perken. Alina doet dit jaar de aardappelen, kolen en ook de peulen/bonen.
De moestuin had veel last van slakken, maar dit jaar veel minder doordat iemand elke avond slakken gaat vangen; ze worden daarna gevoerd aan de kippen.
Alle bewoners dienen hun groene keukenafval naar een keukenafvalhoop te brengen. Deze hoop wordt jaarlijks gemengd met paardenmest en wordt dan compost. Pompoenen krijgen deze compost: het gaat dan om maximaal 1 jaar oude compost/mest. Er is nog een derde hoop: deze is al 2 jaar aan het composteren en heet humus; het is bedoeld voor planten die alleen gebaat zijn bij grondverbetering.
Karla Mulder
Laatste berichten van Karla Mulder (toon alles)
- Afscheid en terugblik op de website Eetbaar Nijmegen 2011-2020, door Karla Mulder - 31 augustus 2023
- Inspiratie Den Haag - 3 juli 2022
- Andere prioriteiten en een opvolger voor Eetbaar Nijmegen - 22 september 2020