Toen ik me inschreef voor mijn volkstuin aan de Pagode in 2009, bleek ik 9 jaar te moeten wachten. Op het moment is de verwachting dat je 10 jaar moet wachten.
Het is een klein volkstuincomplex met 31 leden/tuinen. Ik was er enorm blij mee, eindelijk een volkstuin dicht bij huis, op 1 km afstand.
Daarvoor had ik een volkstuin op bij Vereniging De Smalle Steeg in Lindenholt. Hier kon ik een volkstuin overnemen van een vriend die hem had ontworpen met permacultuur. Hij vroeg me een opvolger voor hem te zoeken, maar die vond ik niet en ik besloot hem in afwachting van een tuin bij de Pagode zelf over te nemen. Er was bij De Smalle Steeg toen geen wachtlijst. Nog steeds is er amper een wachtlijst, het is dan ook een groot complex met meer dan 100 leden en het ligt aan de rand van de stad. Dat geldt ook voor Stevensgaarden in Hatert, voorzover ik weet.
Ik heb ervaring met beide volkstuinverenigingen en heb gemerkt hoe prettig het is om je volkstuin dicht bij huis te hebben. Het was dit voorjaar 6 weken achter elkaar droog en ik had gezaaid en voorgezaaide erwten uitgeplant. Het was heel handig dat ik maar 5 minuten hoefde te fietsen om even te controleren en water te geven. Eerst een half uur moeten fietsen over de Graafseweg vond ik best een drempel.
Vorige week werd ik (via skype) geïnterviewd door een studente die meer wilde weten over de wachtlijsten bij volkstuincomplexen in Nijmegen. Deze derde jaars studente Geografie, Planologie en Milieu aan de Radboud Universiteit mailde me: “Op het ogenblik werk ik aan mijn onderzoek over de toegankelijkheid tot volkstuinen in Nijmegen. Aanleiding tot dit onderzoek zijn de wachtlijsten die lange wachttijden veroorzaken en dus voor velen de toegankelijkheid beperkt tot een volkstuin. Ik vraag mij af wat precies de eronder liggende problemen zijn die dan vervolgens tot wachtlijsten leiden. Gebrek aan ruimt, toenemende interesse?”
Ik noemde haar mijn ervaringen en bedacht ter plekke dat het zeker in deze corona-tijd wat asociaal is dat ik zelf zowel een stadstuin heb als een volkstuin. Het zou een oplossing voor deze enorme wachtlijsten zijn, als volkstuinen alleen bestemd zouden zijn voor mensen zonder tuin (of met piepklein tuintje). Wachtlijsten zouden een stuk korter zijn. Ook zou de commissie die toeziet op de tuintjes, wat strenger kunnen zijn bij verwaarloosde tuinen.
Wat ook een rol speelt, is dat mijn stadstuin ook onderhoud vergt: ook deze moet ik water geven en ook hier kan ik nog best wat stappen zetten om hem nog meer te veranderen in een eetbare tuin.
Zo ontstond naar aanleiding van het interview het plan om mijn volkstuin op te zeggen. Dit ga ik binnenkort doen. Hij zal dan eerst worden aangeboden aan de bestaande leden, waarbij ik hoop dat iemand mijn tuin graag overneemt zoals hij is. De tuin van die persoon komt dan vrij voor iemand van de wachtlijst.
Een samenvatting van het onderzoek door de studente plaats ik hier, als ik het ontvang. Dat zou wel juni gaan worden zei ze.
Hieronder wat foto’s van mijn volkstuin, en de laatste is van mijn stadstuin. Mijn volkstuin (130 m²) was behoorlijk verwaarloosd en er groeide veel Japanse duizendknoop, kweekgras, wilde bramen, roos, bruidssluier, er stonden 2 flinke Amerikaanse vogelkersen. Daarnaast wat leuke perenbomen, bessen ed. Het was vooral het eerste jaar (2018) hard doorwerken, vorig jaar kwam er nog een enkele Japanse Duizendknoop op, nu zag ik er nog maar ééntje.
Overzichtje volkstuinen in Nijmegen
Blog over mijn volkstuin bij de Pagode
Karla Mulder
Laatste berichten van Karla Mulder (toon alles)
- Afscheid en terugblik op de website Eetbaar Nijmegen 2011-2020, door Karla Mulder - 31 augustus 2023
- Inspiratie Den Haag - 3 juli 2022
- Andere prioriteiten en een opvolger voor Eetbaar Nijmegen - 22 september 2020